“Live”blog van de reis

Het is zo ver, we zijn vertrokken naar de WSJ! Met deze “live”blog zullen we proberen jullie op de hoogte te houden. Dat houdt in: deze pagina zal zo nu en dan een update krijgen. Wanneer dat precies gaat zijn, dat kan ik jullie niet beloven. Voor beeldmateriaal zullen we op instagram foto’s blijven plaatsen, soms zal ik hier een collage toevoegen.

Het vertrek en de heenreis

Dinsdag 25-07-2023, 09:00 in Groenlo. Dat was de planning die we hadden gemaakt. Zo zou er voldoende tijd zijn om alles te controleren, nog 5 keer extra te checken en vervolgens ook ruim op tijd bij het vliegveld aan te komen. Een voor een druppelde iedereen binnen, met volle tassen, wat minder volle tassen, blije gezichten en ook een paar met al wallen onder de ogen nog voor we waren vertrokken. Ons avontuur ging nu echt beginnen. Er was koffie, thee en cake geregeld. Ook waren er snacks om mee te nemen voor onderweg. Er werden zelfs nog wat swopartikelen die Tycho had geregeld uitgedeeld. En iedereen kreeg onze enige echte spekkever regenjas. Nog voor het 10:30 was zaten we allemaal in de bus. Alle familie en vrienden waren geknuffeld, enkele tranen zijn gelaten en er werd flink gezwaaid toen we wegreden. Het was nog best een lange busreis om helemaal naar Frankfurt te rijden. Eenmaal op het vliegveld was het snel schakelen, de bus kon nergens parkeren dus we moesten snel alle spullen eruit halen terwijl we met alarmlichten langs de weg stonden. Nadat we nog drie keer onder alle stoelen hadden gekeken was het tijd om naar de gate te gaan. Inchecken, douane, boarden, alles ging heel soepel (nog een keer afkloppen). Iedereen had de juiste stoel gevonden, al werd er na het opstijgen voldoende gewisseld om toch net naast die en die te zitten. Na het avondeten werden er veel pogingen gedaan om wat slaap te pakken, de meest oncomfortabele houdingen heb ik langs zien komen. Toen de lampen weer aangingen en we een ontbijtje kregen, keken veel mensen nog wat vermoeid uit de ogen, maar tegen de tijd dat we gingen landen leek iedereen weer klaar wakker. Ook hier ging het door de douane gaan en de bagage oppikken heel soepel. Twee leden van het CMT en onze gids van vandaag stonden ons al op te wachten. Toen we buiten op de bus stonden te wachten werden meteen alle broekspijpen en mouwen van het uniform afgehaald. Hup de bus in en naar het Pine Resort toe. Hier kregen we twee kamers waarover de jongens en twee kamers waarover de meiden verdeeld werden. De troepstaf zat op een kamer met troepstaf van twee andere troepen. Even bijkomen en wachten op het avondeten. Dat is waar we nu zijn, 26-07 om 18:40 lokale tijd. Wanneer er weer een update komt, dat zien we vanzelf 😉

Update 27-06 17:35 lokale tijd

De eerste dag voorreis: DMZ, Lotte tower en Hongdae

Na een gebroken nacht door de jetlag ging de wekker al vroeg, al voor 06:00 ging de troepstaf uit de veren om de jeugddeelnemers ontbijt op bed te bezorgen. Nadat (een deel van) het ontbijt was opgegeten stonden we om stipt 07:00 op de bus te wachten. We hadden een lange rit te gaan, naar de DMZ toe, waar veel mensen gebruik van maakten door nog wat slaap in te halen. Na zo’n 2 uur rijden en meerdere paspoortcontroles mochten we het gebied in. Hier bekeken we een klein museum, daalden af naar het einde van “de Derde Tunnel”, gingen naar een uitkijkpunt om Noord-Korea te zien, aten we lunch (dezelfde maaltijd als het ontbijt) en bekeken we de Freedom Bridge. De Derde Tunnel bestond uit een steile afdaling, een gang waarin uiteindelijk iedereen van de troep moest bukken om je hoofd niet te stoten en daarna weer een steile klim omhoog. In de tunnel was het gelukkig koel, maar we merkten vandaag elke keer als we buiten kwamen hoe warm het hier kan zijn. Meerdere armen, benen en gezichten zien al een beetje rood… Aan het hek bij de Freedom Bridge hangen allemaal linten met daarop de wensen van families die door de grens van elkaar gescheiden zijn. Zij hopen dat er weer een herenigd Korea kan zijn of op zijn minst vrije toegang tussen beide landen. Ook wij hebben hier een lint opgehangen, met de boodschap: “Wij hopen op vrede”.
Vervolgens was het tijd om weer een lange busrit te maken en de nodige dutjes te doen. Na zo’n anderhalf uur kwamen we aan bij de Lotte Tower, waar we “eventjes” met de lift naar verdieping 117 omhoog schoten. Met nog wat roltrappen kwam je tot de 122ste verdieping. Genoeg foto’s zijn gemaakt en veel mensen stonden toch nog versteld hoe enorm groot Seoul is. De glazen vloer was ook in de trek voor de nodige foto’s. Onze eigen Lotta ging nog even de show stelen door ineens bladmuziek uit haar tas te toveren en piano te spelen. Super goed! Hierna even ronddwalen in het winkelcentrum voor we weer in de bus moesten stappen voor onze laatste bestemming van de dag. Wordt vervolgd.

Update van 28-7 om 19:05 lokale tijd

Na een lange busreis (stonden bijna een uur in de file) kwamen we aan op Hongdae street. Hier kregen alle deelnemers 20.000 Won per persoon om zelf uit te zoeken waar ze gingen eten. Nu is natuurlijk de vraag, gingen ze voor het echte Koreaanse eten of kozen ze een Westerse maaltijd uit? Bijna iedereen heeft gekozen voor een Koreaanse maaltijd! Hierboven staan wat foto’s plaatsen zodat jullie een indruk krijgen. Om 22:00 stapten we weer in de bus en gingen we terug naar Pine Resort. Morgen weer een nieuwe dag.

De tweede dag voorreis: Gyeongbokgung palace, National Folk museum, Jogyese tempel en Insa-dong

Vandaag begon de dag gelukkig iets later, om 07:30 was het tijd om te ontbijten. Omdat we met zoveel mensen in Pine zatten hadden we maar een kwartiertje om te eten, dus we moesten snel dooreten. Om 08:30 vertrokken we met de bus naar Seoul om hier verschillende dingen te gaan bekijken/bezoeken.
We begonnen met de Gyeongbokgung palace. De gebouwen in dit paleis hebben allemaal daken die uitsteken/overhangen. Dit is gedaan om mensen te beschermen tegen het weer: regen, sneeuw, maar ook de zon. En daar hebben we goed gebruik van gemaakt, want pff wat is het warm. Onze gids leidde ons over het hele terrein, vertelde over het paleis en ondertussen volgden wij haar, al schuilend in de schaduw. Voor velen kwam het volgende onderdeel als een welkome afwisseling, een museum. Ze waren vooral erg blij met de airco. We mochten kiezen of we met de gids door het museum gingen of zelf op pad gingen en hadden daarna kort wat vrije tijd. In deze vrije tijd zijn de eerste badges, dassen en klompjes al geswopt. Elian scoorde een das van Zwitserland, Stan liep al rond met een badge van een Engelse troep en Anton TS was vooral druk met stickers uitdelen. Het museum zelf was ook heel leuk, zo hebben we bijvoorbeeld geleerd dat ze in Korea een touw voor de deur hangen als er een kind is geboren, aan wat er in het touw geknoopt zit kan je zien of het een jongen of meisje is. Hangen er pepers in dan is het een jongen, hangen er dennentakken dan is het een meisje. Zolang dit touw voor de deur hangt (de eerste dertig dagen) mag alleen de familie naar binnen om de baby te beschermen tegen ziektes.
Vervolgens was het al tijd voor de lunch. We aten weer lunchpakketjes, dit keer in een mooi park. Na de lunch gingen we weer op pad, door de smalle en brede straten van Seoul liepen we naar de Jogyese tempel. Dit is een grote boeddhistische tempel met veel bakken vol waterlelies. Terwijl wij er waren was het druk, er was namelijk een gebed bezig. Samen met onze gids staken we wierook aan en deden we voor onszelf een kort gebed indien je dit wilde. Ineens werden we aangesproken door een Koreaanse man, die van een boeddhistische nieuwszender was. Zij wilden ons graag interviewen over ons bezoek. Lisanne en ikzelf (Silke TS) hebben zijn vragen beantwoord. We hopen de beelden nog te kunnen delen.
Na ons tempelbezoek liepen we naar Insa-dong en kregen de deelnemers weer wat vrije tijd. Er waren hier allerlei leuke, kleine winkels. Perfect om wat leuke souvenirs te scoren voor jezelf of anderen. Daarnaast was er ook genoeg drinken en ijs te koop, wat ook veel gekocht werd.
Als laatste stond weer het avondeten op het programma, ditmaal een “Koreaanse BBQ” in buffetstijl. Aan lange tafels met hierop enkele grills mochten we zelf ons eten koken. Het was gezellig en lekker.

Update 29-07 om 18:13 lokale tijd

De derde dag voorreis: Taekwondo, K-pop en een theatershow

We mochten voor mijn gevoel echt uitslapen, pas om 08:30 werden we verwacht bij het ontbijt. We moesten genoeg eten, want we zouden vandaag veel gaan bewegen; we hadden namelijk zowel een taekwondo als K-pop workshop!
We begonnen met de taekwondo workshop. Iedereen kreeg een echt taekwondo pak, wat ze ook mochten houden om mee naar huis te nemen (of te ruilen op de WSJ zoals sommige al van plan zijn). Voor we zelf aan de slag mochten, kregen we een korte show te zien. Er werden planken op allerlei manieren doormidden getrapt en geslagen. Na een warming-up was het tijd om zelf wat moves te leren. Van basisslagen tot basistrappen. Eerst even in de lucht oefenen, daarna tegen stootkussens. Na een tijdje hadden we het allemaal onder de knie en werd het tijd voor het echte werk: zelf een plankje doormidden slaan of trappen. Iedereen die wilde heeft dit mogen doen en het is iedereen gelukt! Ik heb al plankjes als bewijs/souvenir in de tassen zien verdwijnen. Hierna had uiteraard iedereen een zwarte band verdiend! Speciaal met een verwijzing naar de WSJ hierop geborduurd.
Na de lunch was het tijd voor de K-pop workshop. We hadden natuurlijk al een dansje op “Dance the night away” van TWICE geleerd, maar nu was het tijd voor een nieuw lied. Opnieuw hadden we een warming-up waarna we begonnen met de pasjes aanleren. Steeds werd het dansje iets uitgebreid. Na veel oefenen lieten we aan elkaar in groepen zien hoe het was gelukt.
Na nog wat vrije tijd was het alweer tijd voor het avondeten. Ditmaal weer via het buffet op Pine. Vervolgens werden er snel wat truien en vesten gepakt. Niet omdat het nou zo koud was, maar omdat we naar een theatershow gingen en dat nog wel eens koud kon worden. We gaan het zien…

Update van 30-07, 17:39 lokale tijd

De theatershow was echt super leuk. Het was een comedie waarin beatboxen en breakdancen zat verwerkt. De meeste grappen waren fysiek theater dus goed te berijpen voor ons. Ook werden belangrijke dingen in het Engels herhaald, dat hielp ook zeker. Het ging over twee chefkoks die een wedstrijd hielden om te kijken wie de beste was. Dit deden ze door verschillende gerechten te koken. Bij elk gerecht mocht iemand uit het publiek uitkiezen welke chef ging koken. Als het gerecht dan klaar was moest je naar voren komen op het podium om in de scene mee te spelen. Nathalie TS was ook uitgekozen hiervoor! Omdat ze gekozen was kreeg ze een waterflesje van de show mee naar huis als souvenir.
We stapten na de show weer in de bus en gingen terug naar Pine.

De vierde dag voorreis: Troepdag (3 verschillende groepen)

Vandaag was een speciale dag. We gingen namelijk opsplitsen in drie groepen om allemaal een ander programma te gaan doen. Op het vierde troepweekend hebben alle jeugddeelnemers op mogen geven met welk programma ze mee wilden. We vertrokken wel met iedereen in de bus en werden op een metrostation afgezet. Vanaf hier gingen we met de metro verder. Een voor een gingen de groepen de metro uit. Hieronder lees je alle verhalen.

Hiken in Bukhansan National Park
Sommige jeugddeelnemers hadden zich destijds opgegeven om te gaan hiken in Bukhansan National Park, misschien zelfs helemaal naar de top van de berg. Samen met mij (Silke TS) gingen Ruben, Thijmen, Rohan, Jente, Lotta, Lisanne, Egbert, Daan, Dirk, Guusje en Tessel op pad. Na de metro moesten we nog een klein stukje met de bus voor we uitstapten bij de Bukhansanseong Fortress. Via de handige ligging ten opzichte van aanvallen die uit het noorden (China) kwamen is dit fort in 1659 bedacht en was het in 1711 klaar. De volledige route die we hebben gelopen lag binnen de muren van dit fort.
Wij hadden helaas wel de pech dat het een warme en zonnige dag was, zelfs de Koreanen vonden het vandaag erg warm. Gelukkig was er in het nationale park genoeg schaduw te vinden. Nadat we genoeg water, cola, broodjes en snacks hadden ingeslagen en ons nog eens goed hadden ingesmeerd, gingen we op pad. Het was heerlijk om even in de natuur te zijn, weg uit alle drukte. Langs een riviertje kronkelden we met het steile pad omhoog de berg op. De nodige groepsfoto’s en drinkpauzes werden onderweg gemaakt en gehouden. Onderweg kwamen we ook nog een tempel tegen. Toen we ongeveer halverwege de tijd waren hebben we een welverdiende pauze gehouden in het riviertje waar we al de hele tijd langsliepen. Het was heerlijk om even af te kunnen koelen in het koude water. Nadat we hier een klein uur hebben uitgerust en afgekoeld was het weer tijd om aan de terugweg te beginnen. Ook nu kwamen we onderweg nog een tempel tegen. Het blijft knap hoe ze vroeger alle materialen boven op zo’n berg hebben gebracht. Eenmaal onderaan was het tijd voor een ijsje en begonnen we weer aan de bus/metroreis terug naar het verzamelpunt.

Seodaemun Prison, Gwangjang market en Gangnam
Als eerste gingen Susanne, Anne, Eeke, Stan, Kees, Finn, Max, Jens, Lyanne, Suze, Marlotte, Hessel, Bas en Silke mee met Nathalie TS naar de Seodaemun Prison. Dit is een gevangenis die door Japanners is gemaakt tijdens de Japanse bezetting. Hier werden mensen gevangen gehouden en gemarteld. Het was heel interessant om dit gebouw te zien maar helaas waren alle bordjes met uitleg alleen in het Koreaans. Vooral de cellen, tunnel en alle martelwerktuigen waren boeiend om te zien.
Vervolgens gingen ze naar de Gwangiang market, een markt met allerlei authentieke Koreaanse gerechten. Bas TS sloot hier bij de groep aan. Het was ontzettend druk en warm tussen alle kleine kraampjes in. Dumplings, Mung bean pannenkoeken en zelfs levende octopus is door bijna iedereen naar binnen gewerkt. Je voelde de zuignappen van de octopus aan je tong vastplakken. Het was wel duidelijk dat dit een populaire bestemming is om langs te gaan, er werden namelijk veel andere scoutinggroepen gespot uit andere landen.
Hierna gingen ze naar het Gangnam style beeld. Hier moesten ze natuurlijk op de foto gaan. Ook hier kwamen ze weer andere scouts tegen, dus ze staan samen met Brazilianen op de foto. Bij dit beeld hebben ze zelfs nog een spekkever sticker gevonden op een paaltje. Deze had Bas TS geplakt in december toen hij al naar Zuid-Korea was geweest.
Als laatste was het nog tijd om even te gaan shoppen en souvenirs te scoren. Van oorbellen tot pins, van sleutelhangers tot knuffels, van alles werd gekocht. Natuurlijk ook nog wat lekkers om te eten. Toen iedereen klaar was met winkelen, zijn ze teruggelopen naar ons verzamelpunt.

Alive museum, Hanok village en Changgyeonggung palace
In deze groep zaten Kevin, Twan, Elian, Meike, Lieke, Inge, Mila, Roos, Len en Tycho, zij gingen met Anton TS en Bas TS op pad naar het Alive museum. Dit was een interactief museum met beelden, illusies en achtergronden waarmee je super leuke foto’s kon maken. Er werd veel lol getrapt, grapjes gemaakt en geweldige herinneringen vastgelegd.
Na ongeveer een uur gingen ze weer op pad en vertrok Bas TS naar de groep van Nathalie TS. Nog voor ze ergens naartoe konden kwamen ze meerdere buitenlandse groepen tegen. Bijna waren ze samen met de Australiërs op pad gegaan, maar helaas ging dit niet door. Daarom vertrokken ze naar de Hanok village, een klein, typisch oud-Koreaans dorpje. Door smalle, steile paadjes liepen ze dit dorpje rond langs allerlei winkeltjes met bijvoorbeeld typische kledij.
Vervolgens was het tijd voor de lunch. Eerst werd nog gezocht naar een fastfood keten, maar helaas was er geen in buurt te vinden. In een klein cafeetje werden croque monsieurs en club sandwiches gegeten met uiteraard een lekker drankje erbij. Het was fijn om iets anders dan rijst als lunch te hebben.
Hierna zijn ze nog op pad geweest naar een paleis, namelijk het Changgyeonggung palace. In de bouw verschilde dit paleis niet veel van het paleis dat eerder al bezocht was. Wel was hier een geheime tuin te vinden. Ook hier kwamen ze weer andere scouts tegen, dit keer een groep Bolivianen waarmee uiteraard een groepsfoto gemaakt moest worden. Ook de Nederlandse troep Lieveheersbeestjes hebben ze hier getroffen en samen gingen ze weer naar de metro toe. Omdat er nog wat tijd over was is er nog een korte tussenstop geweest om even wat drinken te scoren.

Om 16:30 waren we allemaal weer op ons verzamelpunt en stapten we in de bus terug naar Pine. Hier hadden we, behalve het avondeten, een lekkere avond vrije tijd.

Foto’s volgen, die moet ik eerst nog even verzamelen 😉

Update van 31-07 om 22:45 lokale tijd

De vijfde dag voorreis: Suwon en de Korean Folk Village

Na het ontbijt zaten we om 09:30 alweer in de bus, net als 9 andere troepen. Samen met vier andere troepen gingen wij beginnen bij Suwon. Suwon is een koningsstad, ommuurd door een fort. Hier kregen we eerst kort een rondleiding met uitleg van onze gids. Daarna was het mogelijk om vrij rond te lopen. Sommige deelnemers doken meteen een cafe in om een drankje of ijsje te halen. Andere gingen op pad om het stadje te ontdekken. De laatsten die gingen de voetjes in de rivier dompelen. Toen het wat meer werden dan voeten werden ze hier al snel uit gestuurd. Ook werden er nog flink wat souvenirs gekocht.
We stapten vervolgens in de bus naar onze lunchplek. Hier kwamen we met alle tien de troepen samen om te lunchen.
Daarna was het tijd om weer op pad te gaan, naar de Korean Folk Village. Ook hier kregen de jeugddeelnemers de kans om zelf te bepalen wat ze gingen doen. Veel zochten verkoeling en plezier in het “amusementpark” deel van park, waar attracties, een fontein en een watergevecht was. Daarna kon je ook hier eten en souvenirs kopen. Maar ook een deel ging op pad om het dorpje te ontdekken. Je kon allerlei gebouwen bekijken, van boerderijen tot landhuizen. We eindigden bij een optreden met authentieke Koreaanse muziek. Een leuke manier om onze voorreis af te sluiten.

Op de terugweg in de bus kregen we spijtig nieuws. Door de situatie op de WSJ is besloten dat wij als Nederlands Contingent (samen met ook andere contingenten) morgen nog niet naar de WSJ zullen vertrekken. We zullen nog een extra dag op Pine doorbrengen. We gaan zien hoe het loopt.

Update van 03-08, om 16:53 lokale tijd

De “extra” dag voorreis: Relaxen in het water

Blijkbaar heb ik hier niets over geschreven, dit volgt.

Op naar de WSJ!

De wekkers gingen vandaag op tijd af, maar toch hadden er maar weinig mensen moeite met opstaan. Vandaag was het namelijk zo ver, we gingen nu toch echt naar de WSJ. Om 07:30 stonden alle tassen ingepakt op de gang en werden de kamers door de troepstaf gecontroleerd. Snel de tassen beneden in ons vak zetten en hup, door naar het ontbijt. Even snel wat eten naar binnen proppen, want alle 35 troepen moesten natuurlijk in korte tijd ontbijten.
Om 09:00 vertrok onze bus. We gooiden alle tassen snel in het bagageruim, maar kwamen plek te kort. Anton TS zat uiteindelijk op de achterbank van de bus met een paar bagpacks te knuffelen. Na een uurtje of twee rijden was het tijd voor de lunchpauze. We hadden weer lunchpakketten gekregen waar het grootste deel van de jeugddeelnemers niet blij mee was. Toch zijn alle boxen (met tegenzin) bijna helemaal leeg gegaan. Goed eten is namelijk op een dag als vandaag erg belangrijk. Na de lunch was het nog zo’n uurtje rijden.

Eerst kwamen we de plaatsnaam van het dorpje naast het terrein tegen op de verkeersborden, daarna kwamen wat banners voor de jamboree en toen… Toen keken we ineens vanaf de snelweg uit over het terrein. Na een korte stop bij het Welcome center stapte een IST’er bij ons in de bus en werden we (langzaam) naar het kampterrein gereden. Daar stonden gelukkig de meeste spullen al op het terrein dus konden we snel beginnen met alles opbouwen.
Alle buddies zetten de tenten op, de keuken werd ingericht, de extra stertent werd opgezet. De vlaggenmast werd gestart, maar die moeten we nog even afmaken 😉
De eerste patrouille met corvee was de Ontbijtspekken, zij haalden het eten op en gingen koken. Omdat de opening al om 20:00 begon moesten we om 19:00 echt wel gaan lopen. Snel werd het avondeten naar binnen geschoven. Niet al het eten was goed geleverd, dus daarna werden er nog een paar snackjes achteraan gegooid. De tassen werden gevuld met waterflessen, zonnebrand werd nogmaals opgedaan, een half uur later DEET eroverheen en op naar de sluiting.

Iedereen moet natuurlijk naar de sluiting toe. Hierdoor ontstaat eigenlijk een grote optocht. Dit is het moment waar je voor het eerst echt gaat merken wat de jamboree inhoudt. Direct werden er vrienden gemaakt met de Duitse troep die voor ons liep. Heel veel liedjes zijn gezongen, om elkaar maar steeds te overtreffen. Langzaam maar zeker liep de hele stoet naar de opening toe. Om 20:00 toen de opening begon met de eerste optredens waren wij helaas nog niet binnen, maar gelukkig waren wij rond 20:15 op het terrein en konden we een mooie zitplek vinden. We zaten niet met de hele troep bij elkaar want Suze, Ruben, Jente en Bas TS zaten op een speciale plek, helemaal vooraan bij de VIP gasten! Zij hebben gesproken met allerlei mensen en de nodige selfies gemaakt. Daar waren wij allemaal wel een beetje jaloers op.
Alle landen werden tijdens de opening een voor een voorgesteld, natuurlijk sprongen wij juichend en schreeuwend op toen Nederland genoemd werd. Verder waren er allerlei optredens en acts, waarbij ik misschien iets te hard heb meegezongen bleek achteraf.
Wij zaten gelukkig aan de rand van een zitvak, wat betekende dat er constant IST’ers langsliepen die flesjes water en Pocari sweat uitdeelden. Zo zijn we de avond zonder grote problemen doorgekomen. We besloten wel wat eerder weg te gaan om de drukte voor te zijn, waardoor we het vuurwerk en de droneshow van iets verder weg hebben bekeken. Gelukkig was het nog steeds goed te zien! Voor we allemaal terugwaren op het kampterrein was het al bijna twaalf uur, dus dook iedereen snel de tent in. We moesten namelijk een vroege wekker zetten.

Dag twee op de WSJ: Off-site programma Gochang

Onze ochtend begon al vroeg. De patrouille met corvee kon om 05:00 de spullen voor het ontbijt ophalen. We aten vandaag wentelteefjes met banaan! Ze gingen druk aan de kook, want we moesten om 08:00 alweer vertrekken om naar de bus te gaan. Nadat iedereen twee lekkere wentelteefjes had gegeten, alle flesjes weer waren gevuld en de zonnebrand was gesmeerd, vertrokken we.
We liepen naar een van de parkeerplaatsen en stapten daar in de bus naar Gochang waar wij ons eerste off-site programma hadden. We kwamen aan en mochten direct door naar een theaterzaal waar we enkele voorbeelden kregen van authentieke Koreaanse muziek. Wij moesten natuurlijk zelf ook even onze zangkunsten laten horen door het refrein van ons lied te zingen.
Vervolgens begonnen we aan een creatieve ochtend. Je kon een ketting maken van zeeglas, een waaier beschilderen, een popsocket maken en rondkijken bij enkele kraampjes. Doordat de bussen wat vertraging hadden gehad in de ochtend was er geen tijd om alles te doen, maar de leukste dingen heeft iedereen zeker gedaan.
Als lunch hadden we de “Brownie set”. Alle maaltijden zijn vooraf door de jeugddeelnemers zelf uitgekozen. Voor wie hier niet genoeg aan had stonden er allemaal foodtrucks op het terrein, waar ook dingen als hamburgers en pizza te koop waren.
Na de lunch vertrokken we met gids naar het fort. Hier gingen we drie workshops doen, een met kalligrafie en twee met verschillende Koreaanse instrumenten. Het was warm, maar iedereen vond het super leuk om te doen! Onderweg kregen we ook nog de kans om onze lege flesjes met koude thee te laten vullen in plaats van water, waar veel mensen heel blij mee waren.
De tijd vloog voorbij want het was weer tijd om terug naar het kamp te gaan. In de bus werden nog wat dutjes gedaan en dit verslag weer door mij getypt. Wanneer ik weer de tijd heb om rustig wat uit te schrijven is lastig te zeggen. Jullie gaan het vanzelf merken 🙂

Update 08-08, 13:07 lokale tijd

Dag drie op de WSJ: Uitrusten en swoppen

Vandaag zouden we eigenlijk on-site programma hebben. Er zijn drie plekken waar je ingedeeld kon worden, namelijk A, B en C. Wij mochten vandaag naar plek B, maar vanwege de warmte gingen alle on-site programmaonderdelen niet door. Dat betekende dat we onszelf moesten vermaken. Ons zwembadje was ondertussen opgezet en vele kozen ervoor om daar de voeten in af te koelen. Ook werden de matjes uit de tenten gesleept en dutjes gedaan in de schaduw. Maar ook waren er deelnemers die de tassen vulden met flessen water, zonnebrand en een hoop badges. Zij gingen op pad om te gaan swoppen: het ruilen van badges/dassen/shirts/etc met mensen uit andere landen. Gedurende de dag kwamen er steeds weer trotse jeugddeelnemers teruggelopen, om ons te laten zien wat ze allemaal geruild hadden. Hele collecties kwamen al de tassen uit!
In de avond kregen we ineens te horen dat onze buren, een groep uit Engeland, net als alle andere Engelse troepen zouden gaan vertrekken van de jamboree en andere landen zouden misschien volgen. Snel zijn we nog met veel van onze jeugd daar op het veld gaan zitten en hebben we verhalen gedeeld en badges geruild. Er waren veel vragen of wij ook zouden gaan vertrekken, maar voor nu leek het erop dat dat niet het geval zou zijn.

Dag vier op de WSJ: Het terrein ontdekken

Het was weer een warme dag, maar na het uitrusten van gisteren gingen vandaag meer mensen het terrein ontdekken. Van wat ik heb gehoord hebben we gezamenlijk wel alle hoeken van het terrein bekeken. Samen met wat jeugddeelnemers ben ik ook op pad geweest. Deelnemers mogen alleen met deelnemers swoppen en volwassenen alleen met volwassenen, dus ik was druk op zoek naar mensen om mee te ruilen.
Andere groepjes zijn op zoek gegaan naar activiteiten, vandaag mochten we namelijk op plek C de activiteiten doen, helaas gingen veel activiteiten nog steeds niet door. Ook heeft een deel van de troep de foodhouses echt ontdekt. Er stonden uit 21 landen foodhouses op het terrein waar je zelf eten uit dit land kon kopen. Alle foodhouses stonden op één punt en het was daar altijd (gezellig) druk. Het eten dat we via de organisatie kregen viel niet bij iedereen in de smaak, maar gelukkig was er dus wel aan ander eten te komen 😉

Dag vijf op de WSJ: Cultureday

Cultureday, een van mijn favoriete dagen op de WSJ. Alle landen krijgen de kans om op hun eigen kamp een stuk van de eigen cultuur te presenteren. Er wordt eten gekookt en uitgedeeld, traditionele kleding gedragen, dansen geleerd en gewoontes/gebruiken gedeeld.
Wij moeten dan natuurlijk ook Nederland representeren op ons eigen terreintje. Er werden poffertjes gebakken, stroopwafels uitgedeeld, dropjes gegeten, liedjes gezongen, dansjes gedaan en wat Nederlandse woorden/zinnen geleerd. Elke patrouille heeft voor anderhalf uur op ons terrein gestaan, verder kon iedereen rondlopen om bij andere landen langs te gaan.

Voor mij, Silke TS, begon deze dag extra speciaal. Alle landen waren namelijk uitgenodigd om deel te nemen aan een speciale activiteit: het planten van boompjes. Namens troep Spekkever heb ik een boompje mogen planten. Als het goed is krijgen we hier elk jaar een update over, maar of dat echt gebeurt, dat gaan we nog wel zien…

In de avond zou eigenlijk een K-pop concert zijn, maar deze is helaas uitgesteld. Als het goed is krijgen we dit bij de afsluiting nog te zien!

Dag zes op de WSJ: Het meeste maken van de laatste dag hier

Er begonnen meer geruchten over het terrein heen te gaan, nog enkele landen hadden besloten de WSJ te gaan verlaten. Daarom hadden wij als troepstaf voor vandaag maar een doel: iedereen ons veld af. Na het ontbijt werden de armen, benen en gezichten ingesmeerd, werden de waterflessen gevuld en ging iedereen op pad. Sommigen om weer te gaan swoppen, anderen naar vrienden toe, nog een clubje ging in het zwembad chillen, een paar gingen activiteiten doen, een groep ging naar de contingent paviljoens en een deel ging naar de Sustainable Development Village.
Rond 14:00 kwam voor ons dan ook het nieuws binnen: alle landen zullen de jamboree gaan verlaten vanwege de tyfoon die over Zuid-Korea heen zal komen. Morgen zullen we in de bus gaan stappen naar een alternatieve slaapplaats en zal er een alternatief programma opgezet worden. Op 11-08 zal nog steeds de sluiting zijn en er zou hard gewerkt worden om het WSJ gevoel te behouden. Omdat iedereen van ons terrein af was, was het lastig om dit aan iedereen te vertellen. Maar tegen de tijd dat we gingen avondeten had iedereen het al gehoord. We moesten meteen aan de slag, want alle troepspullen die met de kratjes waren meegenomen werden alweer opgehaald om 19:00. Snel verzamelden we alles en werd er ondertussen gekookt.
In de avond is iedereen weer op pad geweest, om nog afscheid te nemen van mensen, om de laatste dingen te ruilen of om keihard mee te feesten op het afsluitende feestje op het subkamp. Ik was er zelf niet bij aan het kijken maar hoorde op een afstand al de Snollebollekes en de kabouterdans langskomen. Uiteraard stonden er deelnemers van ons op het podium te dansen.

Dag zeven op de WSJ: Op naar een nieuw avontuur

Gisteren hadden we in de avond al veel voorbereidingen gedaan maar vanmorgen moesten we toch echt alles inpakken.
Om 09:30 waren we klaar om te gaan. Na eerst geduldig wachten en daarna het heft een beetje in eigen handen nemen zaten we om 10:15 in een bus. Echter was er natuurlijk ondertussen een enorme rij aan bussen ontstaan. Uiteindelijk verlieten we om 11:42 het jamboree terrein, met onze hele troep, plus twee IST, op weg naar de Suwon University. Nu zitten we nog in die bus. Jullie horen later meer.

Update 10-08, 11:38 lokale tijd

Toen we aankwamen op de universiteit werden we met open armen ontvangen. Alle deelnemers vonden snel een plekje op een kamer en de eerste warme douches werden al genomen voor het avondeten. Eigenlijk hadden we eten meegekregen vanaf de jamboree, in de vorm van voorverpakte snacks, maar hier gingen ze ook eten voor ons regelen. Er waren pizza’s, hamburgers en fried chicken besteld, met een ijsje toe. Niets te klagen hier dus!

Zelfs de burgemeester van Hwaseong-si kwam nog langs, dus daar moesten we uiteraard mee op de foto 🙂

Eerste dag van de “nareis”: Hwaseong-si ontdekken op hoog tempo

We zouden deze dag beginnen met een ontbijtje om 08:00 maar deze werd uitgesteld naar 09:00. De cateraar die ontbijt zou regelen had niets geleverd en dus moest er een plan B gemaakt worden. In korte tijd is een goed ontbijt op tafel gezet! Alle staf van de campus helpt volgens mij mee, want er stonden zelfs professoren ons ontbijt op te scheppen.
Na het ontbijt sprongen we de bus in om naar een graftombe toe te gaan. We hadden door de vertraging bij het ontbijt hier maar kort de tijd dus niet veel later zaten we alweer in de bus terug voor de lunch.
Toen alle buikjes vol zaten gingen we weer op pad. Met de bus reden we naar een cable car waarmee we het water overstaken naar een eiland. Heel veel water was er niet, het leek meer alsof we ook hadden kunnen wadlopen. Op het eiland liepen we een rondje, waar de pas er voortdurend wel in zat. Stiekem hadden we gehoopt even te kunnen zwemmen ergens, maar dat zat er helaas niet in. Vervolgens reden we door naar een botanische tuin om daar nog rond te kunnen kijken. Niet iedereen vond het een even leuke stop, maar de meesten hebben zich prima vermaakt.
Na de avondmaaltijd met een Koreaans tintje was het tijd om allemaal te verzamelen voor een muziekshow. We hebben al eerder optredens met muziek gehad, maar dit keer werd er ook een verhaal bij verteld: van het planten tot oogsten van de rijst. Op het einde mochten de jeugddeelnemers ook meedoen op het podium, heel leuk!

Tweede dag van de “nareis”: Bioscoop en muziek

Er stond een speciaal ochtendprogramma gepland: we gingen ontbijten met entertainment. We gingen met de bus naar een congrescentrum waar we de zaal ombouwden tot bioscoop. Tijdens de film aten we onze boterhammetjes en salades op. Nadat de film was afgelopen vertrokken we weer per bus naar de universiteit om daar te gaan lunchen. Vanmiddag volgt er nog een muziekprogramma en vanavond hebben we een rustavond. Zo proberen we het meeste te maken van onze dagen in Zuid-Korea.

Update 13-08, 16:08 lokale tijd Nederland 😉

Het muziekprogramma bestond voornamelijk uit het luisteren van muziek, zowel traditionele muziek als klassieke muziek. Gelukkig was er ook tijd om zelf een lied te leren en voor sommige deelnemers om kort een instrument te bespelen.
In de avond hadden we vrije tijd, maar dat was niet voor iedereen zo: er was namelijk ook de ceremonie voor de deelnemers die het International Award for Young People hadden behaald. Stan en Meike waren uit onze groep de toppers die dat voor elkaar hadden gekregen!

Derde dag van de “nareis”: Basketbal en de sluiting

Vandaag zou onze laatste dag op de jamboree zijn, maar het voelt toch heel anders zo vanaf een universiteit. In de ochtend hadden we gelukkig nog een programma gepland staan. We gingen basketballen met de nationale kampioenen van het vrouwenbasketbal in Zuid-Korea. Nadat zij hun kunsten hadden laten zien mochten (een deel van) de jeugddeelnemers een korte clinic volgen. De rest keek toe of deed mee aan de spontane estafette race die rondom het veld was ontstaan.
Na de lunch op de universiteit stapten we allemaal in de bus, op naar de sluiting. Na zo’n twee uur waren we in de buurt van het stadion, alleen stond er (uiteraard) een enorme file met bussen. Daarom besloten we eerder uit te stappen en verder te lopen. Na een nodige plaspauze begonnen we de wandeling naar het stadion. Eenmaal daar moesten de gidsen even goed zoeken naar onze plekken, maar toen we ze gevonden hadden bleken we hele goede plekken te hebben. Tijdens de sluiting werd ook de jamboreevlag ceremonieel overgedragen aan de Poolse organisatie. Ik ben heel benieuwd welke Spekkevers ik daar over vier jaar weer ga zien. Vervolgens was het tijd voor het K-pop concert. Ik moet zeggen dat het niet helemaal mijn muzieksmaak is, maar ze maakten een goede show! Alleen het geluid stond wat hard vond ik persoonlijk (ondanks mijn oordoppen), maar toen ik dat tegen een Koreaan zei kreeg ik als reactie dat ik ook niet meer zo jong ben… De meeste deelnemers hebben zich goed vermaakt met de show, een deel was naar de gangen gegaan om even uit de drukte te stappen of nog wat laatste spullen te swoppen. Na het concert verlieten we snel het stadion, om de drukte voor te blijven. Na een hele wandeling vonden we de bus en vertrokken we weer naar de universiteit.

Vierde dag van de “nareis”: Het zit erop

De jamboree zat erop, de tassen werden ingepakt en wij stapten voor de laatste keer in Zuid-Korea een bus in. Op naar het airport hotel. Aldaar ploften de meesten meteen op bed, namen een warme douche of gingen nog even de straatjes rondom het hotel ontdekken. We sloten de dag goed af met een maaltijd bij de Lotteria en daarna wat vrije tijd. Er werd nog Starbucks gekocht (met gratis taartjes die de deelnemers cadeau kregen van een Koreaan), knuffels uit de grijpmachine gegrepen, nog meer spullen geswopt, maar ook gewoon uitgerust.

De terugreis

De wekker stond vroeg, om 05:05 moesten alle kamers leeg zijn en iedereen met spullen beneden klaar staan. Met de metro vertrokken we naar het vliegveld. Inchecken, douane door, ontbijtje halen en hup alweer het vliegtuig in voor de lange vlucht terug naar Frankfurt. Na de eerste maaltijd gingen de meeste mensen nog wat slaap inhalen. Er werden weer films gekeken en spelletjes (vooral Tetris was weer populair) gespeeld. Om 15:56 landde het vliegtuig. Nu nog alle spullen weer verzamelen en dan onze bus opzoeken. Op naar Nederland!